19 lipca 2012

O tej historii


Adres: www.byc-huncwotem.blogspot.com
Autor: Dama Kier

Cytat na belce: Carlos Ruiz Zafon "Cień Wiatru"
Typ opowiadania: fanfiction na podstawie książek J.K.Rowling
Dział: Czasy Huncwotów

Data powstania: 21 lutego 2008 r. (Onet).
Przeniesienie na blogspot.com nastąpiło 1 czerwca 2012 r.

Szablon autorstwa Lizz Kaviste z Wyimaginowanej Grafiki.

Inne:
* rozdziały pojawiają się nieregularnie, datę publikacji zwykle umieszczam w ogłoszeniach po prawej stronie lecz uprzedzam, że może się ona zmienić;
* NIE informuję o nowych rozdziałach;
* w rozdziałach mogą pojawiać się lekko zmodyfikowane fragmenty z książek cyklu o Harrym Potterze autorstwa J.K. Rowling;
* chętnie przyjmę uprzejmą i mądrą krytykę;

    ~*~

    Być Huncwotem...
    Ktoś mądry powiedział kiedyś, że Przyjaźń jest jedynym cementem, który może spoić świat. Czy wątpicie w to, że miał rację? Oto przedstawiam wam magiczną historię rocznika 1960, opowieść o magii przyjaźni, miłości, przywiązaniu i zaufaniu, połączonych ze sobą smutkiem i żalem. Opowieść nazwana wolnością w niewoli jej słów.
    To tutaj, w tym pięknym świecie, poświęcenie pokłoniło się ostatnie.
    Bo za kilka lat tylko wiatr będzie umiał mówić o prawdziwie cenionych ideałach, a wtedy już nikt nie będzie chciał go słuchać...

    Historia podzielona jest na kilka części:
    Część I opowiada o życiu w Hogwarcie, beztroskich, najlepszych latach, w których nikt nie myślał o przyszłości czekającej poza murami zamku.
    Część II to czasy Zakonu Feniksa, trudna dorosłość, walka o każdy kolejny dzień i szczęście, które Przeznaczeniu trzeba było wyszarpać.
    Część III jest poszukiwaniem własnej tożsamości przez Syriusza, który po dwunastu latach spędzonych w murach Azkabanu wraca do życia, by wymierzyć sprawiedliwość.
    Część IV to ostatnia, być może najtrudniejsza podróż, w którą wyruszą Syriusz i Remus - droga do raju...

    3 komentarze:

    1. Normalnie nie czytam takich opowiadań ff, jednak Twój blog ma w sobie coś, co mnie przyciąga. Nie wiem jeszcze co, ale na pewno to odkryję.
      '' To tutaj, w tym pięknym świecie, poświęcenie pokłoniło się ostatnie.
      Bo za kilka lat tylko wiatr będzie umiał mówić o prawdziwie cenionych ideałach, a wtedy już nikt nie będzie chciał go słuchać...'' - to jedne z najpiękniejszych słów jakie kiedykolwiek przeczytałam, aż coś wewnątrz mnie zapłakało. Podziwiam Twoją lekkość pisania i wyobraźnie.

      OdpowiedzUsuń
    2. Przyjemne dla oczu i łatwo się czyta ;)

      OdpowiedzUsuń
    3. "To tutaj, w tym pięknym świecie, poświęcenie pokłoniło się ostatnie.
      Bo za kilka lat tylko wiatr będzie umiał mówić o prawdziwie cenionych ideałach, a wtedy już nikt nie będzie chciał go słuchać..." jedne z najpiękniejszych słów jakie czytałam :) cóż dopiero co weszłam na Twój blog i zamierzam go przeczytać więc biorę się do roboty :D

      OdpowiedzUsuń